Project FEMMYcide
Emmy Johanna Francina Kroon 25 februari 1989 - 31 juli 2020 💜Mijn vrouw, mijn allerbeste vriendin, mijn Koningin💜
Femicide / Feminicide: Wordt gebruikt als term voor het doden van een vrouw of meisje simpelweg om het vrouw zijn. De laatste tijd wordt deze term niet alleen gebruikt bij moord/doodslag maar vaak ook om een haatmisdrijf tegen vrouwen aan te duiden. Denk aan stalking door een (ex)partner of familielid maar ook aan seksueel misbruik of mensenhandel zaken. De term femicide wordt daardoor steeds breder. In feite kun je spreken over misdrijven tegen vrouwen puur omdat ze vrouw zijn.
Welkom op de webpagina van Project FEMMYcide.
Een project welke is ontstaan na de gruwelijke en zeer gewelddadige moord op mijn levenspartner Emmy op 31 juli 2020. Vanaf deze dag is alle ellende begonnen. Het is zeer moeilijk als je iemand waar je zo veel van houdt en waar je zo gek op bent ineens kwijtraakt. Dat je die persoon nooit meer zult zien, horen, ruiken of kunt berichten. Dat de toekomst die je voor ogen had er ineens niet meer is. Nog erger wordt het als iemand anders de keuze maakt om het leven van die persoon te beëindigen. Dat je dierbare veel angst, pijn en verdriet heeft gehad in de laatste minuten, seconden van zijn of haar leven. Dat je leven op een gruwelijke manier wordt beëindigd door iemand die je hebt vertrouwd en om wie je hebt gegeven. Emmy was op zeer gruwelijke wijze en met zeer grof geweld om het leven gebracht. Emmy had 12 steekwonden, 18 snijwonden en haar keel was van oor tot oor en tot op haar wervelkolom doorgesneden.
Haar meest kostbaarste
bezit in een paar minuten tijd afgenomen en meerdere levens door één persoon
compleet verwoest. Het verlies van mijn partner en mijn allerbeste maatje heeft
een flink trauma achtergelaten. Het beeld van mijn zwaar verminkte partner
tijdens het afscheid krijg ik niet van mijn netvlies. Mochten we haar gelukkig
nog zien en konden we nog afscheid nemen. Ze lag opgebaard in de mooiste jurk
die ze bezat. Haar toekomstige zwart/paarse trouwjurk. Had ze die jurk aan
moeten hebben op de mooiste dag van haar, van ons leven. Niet voor haar
afscheid. Had haar vader de mogelijkheid moeten hebben om zijn enige dochter
weg te geven aan haar man. Had Emmy het recht om een fantastische moeder
voor onze toekomstige dochter Elizabetha te zijn.
Emmy had 2 bachelors in de Psychologie en was bijna klaar met haar Master Forensische Criminologie. Haar master heeft ze nooit mogen afmaken. Emmy wilde nog een Master Klinische Psychologie volgen. En daarna verder als GGZ-Psycholoog. Via haar werkgever Middin, (waar zij ruim tien jaar werkte met mensen met niet aangeboren hersenletsel), kon ze intern stage lopen. Daar was ze supertrots op. Ze hield van haar werk en van haar cliënten.
In de meeste gevallen is
de dader bij femicide de (ex)partner of een familielid. Als gemak kunnen we
zeggen dat de dader vaak een bekende is van het slachtoffer. Zo ook in het
geval van Emmy. En toch, ondanks dat de nabestaanden de verdachte en het
slachtoffer het beste kennen, zijn ze voor de wet geen procespartij. Mogen en
kunnen zij geen onderzoekwensen indienen. Dit kan alleen de verdachte via zijn
raadsman of vrouw of de Officier van Justitie in 1e aanleg (rechtbank)
of de Advocaat-Generaal in het hoger beroep (gerechtshof).
Merk je als je aan deze kant van het recht staat dat er zo veel zaken niet kloppen. Dat er niet goed is nagedacht door onze beleidsmakers en wetgever. Wat je simpelweg niet verwacht van een land als Nederland. Uiteraard is wat hier benoemd wordt maar een gedeelte van zaken die aangepakt moeten worden. Zaken die wij zoveel mogelijk willen aanpakken en veranderen. Het wordt tijd dat niet alleen verdachten en daders een stem hebben maar slachtoffers en nabestaanden ook een stem krijgen en worden gehoord. Maar bovenal dat slachtoffers en nabestaanden beter worden behandeld dan nu het geval is en meer wordt gedaan om slachtoffers te voorkomen.
Vaak hoor je dat diverse instanties al op de hoogte zijn van bijvoorbeeld stalking door een (ex)partner of geweld tegen het slachtoffer. Wordt er vaak niet goed op gereageerd of werden zaken niet of niet goed geregistreerd. Werken diverse instanties langs elkaar heen. Kijk je naar de recente zaken dan zijn er vaak meldingen geweest waar niet goed op werd gereageerd. Wat als dit nu wel werd gedaan? Zou de uitkomst dan anders zijn geweest? Als is vastgesteld dat zaken niet goed zijn gegaan, waarom wordt er dan niets of te weinig gedaan aan verbeteringen?
Femicide is niet iets vanuit een bepaalde cultuur. Het komt bij iedereen voor ongeacht kleur, geloof, overtuigingen, leeftijd, etc. Femicide is een wereldwijd probleem en daardoor lastig te stoppen of tegen te gaan. Maar elke stap die gezet wordt is een stap vooruit.
Femicide: Een Dringende Crisis van Geweld tegen Vrouwen
Femicide, de moord op vrouwen enkel en alleen vanwege hun gender, is een ernstige en wijdverbreide vorm van gendergerelateerd geweld die dringend om aandacht vraagt. Het is niet alleen een misdaad, maar een symptoom van diepgewortelde ongelijkheden en maatschappelijke problemen.
Wat is Femicide?
Femicide verwijst naar de moord op vrouwen simpelweg omdat ze vrouwen zijn. Dit omvat een breed scala aan misdaden, van eerwraak en huiselijk geweld tot sekshandel en moorden door intieme partners. Deze daden worden vaak gepleegd in een context van systematische onderdrukking en discriminatie.
Waarom Gebeurt Het?
Femicide is geworteld in genderongelijkheid en machtsdynamieken die vrouwen kwetsbaar maken voor geweld. Culturele normen, traditionele genderrollen, en structurele ongelijkheden dragen allemaal bij aan een omgeving waarin geweld tegen vrouwen wordt getolereerd of zelfs aangemoedigd.
De Impact op de Samenleving
De impact van femicide is verwoestend, niet alleen voor de slachtoffers en hun families, maar ook voor de bredere gemeenschap. Het verlies van levens, het trauma voor overlevenden, en de angst die het creëert onder vrouwen, dragen allemaal bij aan een klimaat van angst en ongelijkheid.
Hoe Kunnen We Femicide Stoppen?
Bewustwording en Educatie: Het verhogen van het bewustzijn over de oorzaken en gevolgen van femicide is cruciaal. Educatieprogramma's moeten gendergelijkheid bevorderen en schadelijke stereotypes ontmantelen.
Wettelijke Hervormingen: Strengere wetten en straffen voor daders van femicide zijn noodzakelijk. Daarnaast moeten er mechanismen zijn om slachtoffers te beschermen en ondersteuning te bieden.
Ondersteuning voor Slachtoffers: Het bieden van veilige opvang, juridische bijstand, en psychologische steun aan slachtoffers is essentieel om hen te helpen herstellen en hun leven opnieuw op te bouwen.
Culturele Verandering: Het doorbreken van schadelijke culturele normen en tradities die geweld tegen vrouwen normaliseren, vereist inspanningen op alle niveaus van de samenleving, van gezinnen tot scholen en de media. Maar ook in onze eigen samenleving. Bij politie, justitie, het OM en diverse instanties.
Samenwerking en Gemeenschapsinitiatieven: Het betrekken van mannen en jongens bij de strijd tegen femicide, evenals samenwerking tussen overheid, NGO's en gemeenschappen, is cruciaal om duurzame verandering te realiseren.
Onze Verantwoordelijkheid
Iedereen heeft een rol te spelen in het beëindigen van femicide. Door bewustwording te vergroten, wetgeving te hervormen, slachtoffers te ondersteunen en culturele normen te veranderen, kunnen we samen werken aan een wereld waarin vrouwen veilig en vrij van geweld kunnen leven. Samen kunnen we een verschil maken. Laten we de stemmen van de slachtoffers versterken en werken aan een toekomst zonder femicide.
Support het FEMMYcide project met een donatie zodat wij het project nog groter kunnen maken. Deel ons project in je netwerk of waar je maar kunt. Wordt naast donateur ook een ambassadeur en help ons mee voor meer rechten en verandering voor (toekomstige) slachtoffers, nabestaanden en naasten. Let wat meer op je medemens, vermoed je iets, weet je misschien iets over een zaak? meld dit dan direct!! Dank je wel voor je steun en je support namens alle (toekomstige) slachtoffers, de nabestaanden en de naasten.
Ik ben Ricardo Vane, de stem van Emmy Kroon, voor geweldsslachtoffers, nabestaanden en niet juridische partners. Samen zullen we de stemmen van onze naasten en dierbare nooit laten zwijgen! Zolang hun stem klinkt zullen zij nooit helemaal verdwenen zijn. Geven we onze dierbaren weer een stem en gezicht terug.
Wil je helpen om het project zoveel mogelijk onder de aandacht te brengen? Voor het project zijn we niet alleen op zoek naar donateurs om het project betaalbaar en draagbaar te houden.
Door veranderingen aan te brengen voor slachtoffers, nabestaanden, naasten, familie en vrienden. Elk leven welk kan worden gered is een zegen! Door het project te delen in je netwerk en op social media. Het erover te hebben met je netwerk. Dat mensen weten dat veel zaken niet goed of helemaal niet zijn geregeld. Dat er nog heel veel moet gebeuren. Maar ook door je medemens een beetje in de gaten te houden. Als je iets vermoed probeer het gesprek aan te gaan. Steun een slachtoffer, een nabestaande of een naaste. Ben je werkgever en heeft één van je medewerkers hiermee te maken. Maak het bespreekbaar, oordeel niet. Iedereen heeft zijn eigen rouwproces en eigen tijd nodig.
Wij zoeken ambassadeurs om samen een vuist maken en strijden voor gerechtigheid en aanpassing bij de EU, de Staat, de regering, de rechtspraak, Justitie en OM, de politie en recherche, instanties maar ook bij de mensen zelf. Voor de slachtoffers maar ook voor hun nabestaanden en naasten!
Laten we met elkaar zorgen dat slachtoffers hun stem en naam behouden en geen dossiernummer worden. Mijn Emmy is Emmy Johanna Francina Kroon en geen Delta-20. Het wordt tijd dat we in de rechtspraak onze naasten niet alleen een stem geven bij het spreekrecht maar ook een gezicht!
Met het opzetten van het project en het te zorgen voor verandering en aanpassing in wet,- en regelgeving is het overlijden van Emmy en het overlijden van vele anderen niet voor niets geweest.
💜Voor jou, mijn vrouw, mijn
allerbeste vriendin, mijn Koningin💜
Links naar websites met nieuwsberichten over de moord op Emmy Kroon.
2020: 2021:
AD.nl - 31 juli 2020 - Video Het krantje - 15 oktober 2021 Hart van Nederland - 31 juli 2020 - Video Voorburgs Dagblad - 28 oktober 2021 Regio15.nl - 31 juli 2020 - Video Leidschendam/Voorburg.TV - 28 oktober 2021 AD.nl - 31 juli 2020 Het Krantje online - 29 oktober 2021 Stentor - 31 juli 2020 Moordatlas - 31 juli 2020 2023: Telegraaf.nl - 31 juli 2020 Ad.nl - 19 oktober 2023 Voorburgs Dagblad - 1 augustus 2020 Het Krantje online - 20 oktober 2023 Voorburgs Dagblad - 2 augustus 2020 Voorburgs Dagblad - 11 november 2023 Omroep West - 5 november 2020 Diekstra en van der Laan advocaten - 11 november 2023
Links naar websites met nieuwsberichten en informatie over Femicide.
LINDA.nl - 08-03-2022 - Tientallen vrouwen in Nederland sterven jaarlijks door femicide Atria.nl - 3 maart 2023 - Wat is Femicide? AD.nl - 18 december 2023 - Zus van Danny moest woning schoonmaken: "bijna overal lag bloed". RTL Nieuws - 19 december 2023 - Hulpverleners willen dat vaart wordt gemaakt met wetgeving Femicide 2e Kamer der Staten-Generaal - 19 december 2023 - Commissiedebat Femicide AD.nl - 11 januari 2024 - Stalkingsslachtoffers machteloos en moedeloos 1 Vandaag - 03 februari 2024 - Openbaar Ministerie scherper op signalen die voorafgaan aan femicide.
Wat zijn zaken die ik vanuit de rechtszitting zelf heb ervaren? Wat heb ik ervaren bij andere nabestaanden. Wat moet er worden aangepast in het huidig stelsel? Wat kan of moet er worden veranderd of aangepast?
- Betere (tussen)zorg en nazorg voor slachtoffers, nabestaanden en naasten
- Betere aanpak stalking. (kan geen aangifte worden gedaan of wordt met een aangifte vaak niets gedaan).
- Schoonmaken van een plaats delict hoort NIET bij nabestaanden. Deze horen niet het bloed van hun geliefde van de muren of vloeren te boenen. Nabestaanden hebben het al moeilijk genoeg met het verlies en de rechtszaak.
- Slachtoffers, nabestaanden en getuigen hebben ook rechten of moeten meer rechten krijgen.
- Horen nabestaanden en getuigen recht op privacy te hebben net als dat een verdachte/dader heeft.
- Moeten nabestaanden en slachtoffers recht hebben om onderzoekwensen kenbaar te maken en in te dienen in een onderzoek. Zeker omdat deze zowel de slachtoffers als de daders vaak kennen. Het draagt ook bij aan het beantwoorden van veel vragen waar nabestaanden mee zitten. Een verdachte/dader weet de antwoorden vaak al.
- Moeten broers en zussen het recht hebben op affectieschade omdat zij simpelweg net als ouders en een partner ook een geliefde hebben verloren en moet het bedrag van affectieschade flink omhoog. (nu max. € 20.000 naar minimaal € 100.000). Dergelijke bedragen zijn niet meer toereikend en schrikken verdachten/daders niet meer voldoende af.
- Hoort affectieschade niet verlaagd te worden om diverse redenen zoals bijv. of het slachtoffer inwonend is of niet.
- Moet er een einde komen aan de discriminatie in het strafrecht. Het leven van een schoonmaker moet hetzelfde wegen als het leven van bijvoorbeeld Peter. R. de Vries of advocaat van Wiersum. Moord is moord!
- Verdachten kunnen inzage in hun psyschisch dossier weigeren. Zelfs het Pieter Baan Centrum krijgt dan geen inzage in deze dossierstukken. Ik vraag me af in hoeverre het Pieter Baan Centrum dan een gedegen onderzoek kan verrichten. Bij een strafzaak zou ook al geeft een verdachte geen toestemming het Pieter Baan Centrum wel toegang tot dit dossier moeten hebben. Pas dan kan een goed en gedegen onderzoek plaatsvinden. Dat deze gegevens niet in het strafdossier terecht komen is prima. Weigert een verdachte dan hoeft onderzoek bij het Pieter Baan Centrum geen plaats te vinden. Er wordt dan geen rekening gehouden met strafverlagende middelen zoals (deels/volledig) ontoerekeningsvatbaarheid.
- Betere wet,- en regelgeving vanuit EU, de Staat, regering, OM, Rechtspraak, politie en de bestaande instanties.
- Betere dossiervorming door politie, recherche en OM. In de dossiers welke ik heb gezien stonden ontzettend veel fouten.
- Meer geld en personeel voor meer gedegen onderzoek. Geen zaken laten liggen omdat dit geld kost en er voldoende bewijzen zijn tegen een verdachte. Elk aanknopingspunt dient onderzocht te worden. Dit wordt wel uitgevoerd voor bekende mensen en hooggeplaatste mensen en met een bepaald vakgebied. Dit zou voor iedereen gelijk moeten zijn.
- Verdachten hebben recht op strafvermindering als het te lang duurt voordat een zaak inhoudelijk wordt behandeld. Er wordt hierin alleen gekeken naar de verdachten/dader. Dat het slachtoffer en nabestaanden langer door een hel moeten wordt niet naar gekeken. Als een dader teveel tijd aan het rekken is dan dient er tijd bij worden gerekend.
- Een moordenaar hoort na gevangenisstraf niet meer terug te keren in de woonplaats van het slachtoffer. Het liefst zo ver mogelijk van het plaats delict verwijderd en met een gebiedsverbod tot de plaats en bepaalde straal van het plaats delict. Dit niet alleen ter bescherming voor nabestaanden en bekenden van het slachtoffer maar ook voor de verdachte zelf.
- Een verdachte hoeft niet bij de inhoudelijke zitting aanwezig te zijn. Terwijl nabestaanden het recht hebben om gebruik te maken van het spreekrecht. Om de verdachte aan te kijken, spreken en vertellen wat zijn daad bij hun heeft aangericht. Dit recht wordt op deze manier van de nabestaanden afgenomen. Dat hoort niet de bedoeling te zijn.
- Instanties moeten beter worden ingericht. Hoe vaak hoor je niet dat instanties op de hoogte waren van het gevaar van een persoon. Of is een verdachte of dader al in het zicht van politie en justitie. Toch wordt er pas iets gedaan op het moment dat er een dodelijk slachtoffer valt of te betreuren is. Veel zaken hadden voorkomen kunnen worden.
- Is het logisch dat mensen steeds vaker kiezen om eigen rechter te spelen omdat er geen vertrouwen meer is of minder vertrouwen is in de huidige rechtsgang en de rechtspraak. De straffen in het wetboek zijn op zich hoog maar de uiteindelijke strafmaat of opgelegde straf is vaak veel te kort. Zeker voor de gewone burger.
Handtekening-acties voor verandering in wet,- en regelgeving
Petitie voor affectieschade voor (stief)broers en (stief)zussen
Frequently Asked Questions:
1. Handel je vanuit een stichting, vereniging of zelfstandig?
Ik doe dit project geheel uit mijzelf, vanuit eigen ervaringen uit de rechtszaak. Uiteraard is het altijd mogelijk om samen te werken met stichtingen, verenigingen, partijen en personen. In de toekomst kan het zijn dat het project verder gaat als stichting of vereniging. Maar het is nu nog even niet mogelijk. Gaan we over naar een stichting of verenigingsvorm dan blijft het idee en karakter van het project wel het belangrijkste. Dat iedereen een stem heeft welke gehoord mag worden.
Waarom geen stichting? Omdat ik vindt dat stichtingen niet vrijuit kunnen zijn. Als iemand uitspraken doet of acties onderneemt dan moet dat in lijn zijn met de stichting of vereniging. Zelf heb ik geen enkele steun ontvangen vanuit de instanties zoals bijvoorbeeld Slachtofferhulp. Reden hiervoor is dat Emmy en ik geen "juridische partners" waren. Ondanks dat we 13 jaar samen waren, waren we niet getrouwd of hadden geen huwelijkse voorwaarden of samenlevingsovereenkomst. En dan ben je gewoon een persoon welke het slachtoffer kent maar verder niets. Heb je geen enkel recht.
Je hoort daarnaast vaak dat een stichting of vereniging niet achter het standpunt of uitspraak van een persoon staat. Ik vindt dat iedereen recht heeft op zijn eigen mening en dat vooral moet uiten. Een stichting of vereniging hoort achter zijn leden te staan maar vaak is het angst wat rondgaat. Ikzelf ben klaar met het moeten zwijgen vanuit diverse instanties. Een stem mag gehoord worden.
2. Waarom zijn deze acties of veranderingen zo belangrijk?
Vanuit de rechtszaak ben ik tegen heel veel zaken aangelopen. Zaken die veel beter geregeld moeten en kunnen worden. Zaken die in mijn juridische opleiding heel anders lijken dan de werkelijkheid. Het is bijvoorbeeld raar dat niemand vragen heeft gesteld tijdens het maken van de wet voor affectieschade, waarom een broer en zus geen recht heeft op affectieschade. Of dat het schoonmaken van een plaats delict niet geregeld is. En zo zijn er nog legio meer voorbeelden. In de zaak van Emmy en mij zal het geen verschil maken. Maar ik kan hopelijk wel het verschil maken voor toekomstige slachtoffers en nabestaanden. We moeten niet vergeten dat nabestaanden ook slachtoffers zijn. Dat ook zij lijden onder de keuzes welke de verdachte/dader heeft gemaakt.
3. Hoe denk je verschil te maken of veranderingen aan te brengen?
Het recht en de rechtspraak zijn hele logge apparaten. In feite kun je zeggen dat ze niet voorop lopen met een toekomstige visie. Maar je moet ergens beginnen. Het gesprek aangaan met alle partijen. Maar ook preventief het gesprek aangaan. Niet alleen met de instanties maar ook met bijvoorbeeld de jeugd. Door uit te leggen dat deze keuzes invloed hebben op het slachtoffer, de nabestaanden, de naasten en ook invloed heeft op hun eigen leven. We zien helaas dat in dergelijke zaken de verdachten/daders steeds jonger worden. Terwijl de straf in het jeugdstrafrecht laag is.
In de laatste jaren is er best veel veranderd en dat komt grotendeels door nabestaanden. Maar we zijn er nog lang niet. Er zijn nog steeds teveel slachtoffers te betreuren. En niet alleen in Nederland maar wereldwijd. Helaas moet er eerst iets gebeuren voordat er veranderingen kunnen worden ingezet. Stilzitten is geen optie dan veranderd er niets. Elke stap richting verandering is er één.
4. Hoe financieer je dit project of hoe wordt het project gefinancierd?
Helaas heeft in het hoger beroep het OM, het hof verzocht mijn affectieschade te seponeren, welke door het hof is overgenomen. Ondanks dat affectieschade in de 1e aanleg door de rechtbank aan mij werd toegewezen. De vergoeding van affectieschade kan ik helaas niet in het project investeren. De financiering van het project betaal ik uit eigen zak. Wel heb ik een doneeractie opgezet waarop een donatie kan worden gegeven aan het project. Dit om de kosten voor de website, reclame en advertenties, publicatiematerialen, voorlichtingsmaterialen en overige kosten te kunnen dekken.
Het belangrijkste is dat slachtoffers en nabestaanden worden gehoord. Dat ze niet dezelfde behandeling krijgen welke ik heb ontvangen. Naast het verlies van mijn partner heeft dat mij nog verder afgebroken. En dat hoort simpelweg niet. Als slachtoffer of nabestaande zou je meer ontzorgt moeten worden. Je hebt het al zwaar genoeg met het verlies en het rouwproces.
5. Denk je dat (je) femicide kunt tegengaan of stoppen?
Nee, die impressie heb ik absoluut niet. Femicide zal altijd blijven bestaan zolang de mensheid niet veranderd. Niet leert van het verleden. We willen geen oorlogen maar er zal altijd ergens oorlog zijn. Wel kunnen we de mensen bewust maken van het bestaan van femicide. Bewust maken van de consequenties die eraan kleven. Dat niet alleen het leven van een slachtoffer veranderd bij femicide. We moeten niet alleen het verschil maken maar ook echt het verschil worden. De weg naar verandering is lang maar elke stap vooruit is er één in de goede richting. Elk slachtoffer die kan worden voorkomen is een zegen. En juist die verandering is belangrijk. Ieder persoon is uniek. Femicide is ook niet alleen een probleem in Nederland maar is het een wereldwijd probleem. Dat los je niet zomaar op. Gelukkig is er wel veel meer aandacht voor dan vroeger het geval was.
6. Ik weet iets over een bepaalde zaak. Wat kan ik het beste doen?
Het beste is om direct contact op te nemen met de betreffende instanties, met politie of justitie op één van de bekende nummers, via een anonieme melding of via het internet. Zwijgen is geen optie. Mocht je ooit zelf slachtoffer worden in een zaak dan zou je ook niet willen dat mensen zwijgen. Dan zou je ook willen dat mensen naar voren komen. Het geeft niet alleen rust of antwoorden aan slachtoffers, nabestaanden en naasten maar ook aan jezelf. Weet je iets over een zaak? Blijf dan niet zwijgen maar meld dit. Ook al lijkt het een kleine tip, het kan het verschil in een zaak betekenen.